با استفاده از سنگ مرمریت سفید چرمی می توانید درد پاهای خود را برطرف سازید

سنگ‌های آهکی دگرگون‌نشده که تضادهای رنگی جالب یا بقایای فسیلی را نشان می‌دهند، به‌طور گسترده برای اهداف معماری استفاده می‌شوند.

برای مثال، سنگ‌های پالئوزوئیک (از ۲۵۱ میلیون تا ۵۴۲ میلیون سال سن) بریتانیای کبیر، شامل «مرمرهای مادرپور» غنی از مرجان‌های فسیلی و «مرمر محیطی» حاوی صفحات ساقه و بازوی کرینوئید با برش‌های دایره‌ای مشخص هستند.

سنگ مرمریت سفید چرمی بسیار کاربردی می باشد.

سنگ آهک های صدفی ازتخت Purbeck ، انگلستان، وسنگ مرمر ساسکس، هر دو مربوط به دوران مزوزوئیک (از 251 میلیون تا 65.5 میلیون سال پیش)، از انبوهی از پوسته های حلزون های آب شیرین که در سنگ آهک آبی، خاکستری یا سبز قرار گرفته اند، تشکیل شده است.

آنها مواد مورد علاقه معماران قرون وسطی بودند و ممکن است در کلیسای وست مینستر و تعدادی از کلیسای جامع انگلیسی دیده شوند.

سنگ آهک های سیاه حاوی مواد قیری که معمولاً در هنگام ضربه زدن بوی متعفن از خود متصاعد می شوند، به طور گسترده استفاده می شوند.

پتی گرانیت معروف بلژیک یک سنگ مرمر سیاه حاوی صفحات ساقه کرینوئید است که از خارپوستان فسیلی (جانوران دریایی بی مهرگان) به دست آمده است.

سنگ مرمر عمدتا برایساختمان ها و بناهای تاریخی، دکوراسیون داخلی ،مجسمه ، رومیزی و چیزهای جدید.

رنگ و ظاهر مهمترین ویژگی آنهاست.

مقاومت در برابر سایش که تابعی از پیوستگی استبین دانه ها و همچنین سختی مواد معدنی تشکیل دهنده، برای آج کف و پله مهم است.

توانایی انتقال نور برای سنگ مرمر مجسمه ای مهم است که درخشش خود را از نفوذ نور از حدود 12.7 تا 38 میلی متر (0.5 تا 1.5 اینچ) از جایی که در سطوح کریستال های عمیق تر منعکس می شود به دست می آورد.

سنگ مرمرهای برش خورده، رنگی، سنگ مرمر اونیکس و عتیقه‌های ورد عمدتاً برای دکوراسیون داخلی و برای کارهای جدید استفاده می‌شوند.

سنگ مرمر مجسمه، با ارزش ترین نوع، باید سفید خالص و اندازه دانه یکنواخت باشد.

برای استقامت در استفاده بیرونی، سنگ مرمر باید یکنواخت و بدون متخلخل باشد تا از ورود آب که ممکن است سنگ را تغییر رنگ دهد یا در اثر یخ زدن باعث متلاشی شدن آن شود، جلوگیری کند.